Het paddenstoelenbos

Eerste onderwerp bericht herinnering :

In dit bos stonden heel veel paddenstoelen. Toen de magie vrijkwam, zijn ze allemaal gaan groeien. Zo'n beetje allemaal zijn ze boven de bomen uitgekomen en ze steken nu boven de rest van het bos uit. De bomen zijn gestorven door licht tekort en de paddenstoelen bleven over. Zij hebben zich nu aangepast aan te veel licht. Hun dikke stelen makken het moeilijk om ver te kijken en door de hoedjes staat elke paddenstoel op een apart eiland, die allemaal gescheiden zijn door stroompjes water van regen die naar beneden is gevallen. Omdat het weer donker en vochtig is beneden, staan daar weer veel kleine paddenstoelen, die langzaam groeien.

Snake stond iets wat beledigd op.' Nou ik denk dat ik maar weer ga zo te zien wil je niet bij mij in de buurt komen.' Snake hield er niet van om niet haar zin te krijgen. Lukte het haar niet lief dan ging ze over op gemeen,' Hmm ik denk dat veel mensen geïnteresseerd zijn in het feit dat jij een plant bent.' Ze glimlachtte lievelijk maar voor de rest stonden haar ogen alles behalve lievelijk. Ze deed een paar stappen achteruit maar bleef hem nog wel aankijken.

"Nee, zeg dat tegen niemand," zei Mitchel, bijna smekend. "Dat zou mijn hele reputatie verpesten." Hij keek met grote ogen naar Snake. Hij kon zich namelijk niet voorstellen dat zij dat zou doen. Maar ja, kennelijk was ze het van plan. Hij zuchtte en keek naar de paddenstoelen om hen heen. Toch hadden ze iets aparts. Misschien kon hij hier wel gaan wonen als Snake zijn geheim naar buiten bracht.

Snake haalde haar schouders op en keek hem weer met ee nschuin hoofd aan,' Wat heb je ervoorover? Ik bedoel, als jij zo graag je reputatie hoog wil houden heb je er vast wel iets voor over zodat ik je kleine geheimpje niet door vertel.' Haar blik gleed even over zijn lichaam heen en moest toch toegeven dat hij wel knap was. Niet iets voor haar maar goed zij zag zich met niemand anders dan Griffin en die moest juist weer diegene leuk vinden die zij haatte. Dus had ze alle hoop laten varen. Niet dat ze eigenlijk hoop had want ze dacht dat ze alleen maar om zichzelf gaf. Griffin was gewoon een tijdelijke opvlieger geweest.

"Heel veel," zei Mitchel en hij baalde dat hij zijn boog niet had meegenomen. Hij dacht aan andere dingen dan Snake, vooral als het ging over ervoor zorgen dat zij hier met niemand over zou praten. Eigenlijk gewoon dat ze het niet zou kunnen zeggen. Hij keek haar met een neutrale blik aan, maar toen hij haar blik zag, schrok hij. Wat was ze van plan? Het verontrustte hem in elk geval wel.

Snake liep weer terug naar hem toe en bleef op een paar meter van hem vandaan.' Mooi...' Ze grijnsde gemeen en in niets leek ze meer op het toch wat onschuldige meisje als dat ze eerst voor moest stellen.' Dan hou ik het voor me maar dan doe je wel exact wat ik zeg. Want anders kan dat geheimpje van je opeens verspreid worden. Mensen zullen je uitlachen en je reputatie is dan helemaal de grond in gewerkt.' Ze streek over zijn wang heen en liet daarna haar hand weer langs haar lichaam hangen. Ze draaide zich vrolijk om en liep weg. Nog heel even riep ze over haar schouder,' Ik zie je vast wel weer schat.'

Mitchel was te verbaasd om haar hand weg te slaan. Had hij nou goed begrepen wat ze wilde. Of dacht hij alleen maar dat hij dat ze dat wilde. Hij veranderde langzaam van top tot teen in een boom. Uit zijn rug groeide wat klimop, die langs de paddenstoel achter hem omhoog groeide om bij het licht te komen. Zijn voeten schoten wortel en van de plek waar zijn ogen hadden gezeten druppelden druppels hars naar beneden. Alle bomen van het bos konden hem horen huilen. Als hij goed had wat ze wilde, dan vond hij dat vreselijk. Ze had zelfs schat gezegd.