De grotten

Verscholen ergens in het bos zitten verschillende kleine en grotere grotten. Sommige zijn niet meer dan gaten en een eekhoorn past er nog net in, maar sommige zijn verbonden met andere uitgangen en als je niet uitkijkt verdwaal je er in. Hier ongewapend naarbinnen gaan is niet een erg goed idee, wie weet wat voor wezens zich er schuilhouden.

Shavita plofte neer op de harde ondergrond. "au.." zei ze, het weergalmde in de grond en bleef je nog een minuut of wat horen. Ze ging in kleermakerszit zitten en keek roerloos naar de oude verweerde rotsachtige muren. De grotten waren fascinerend, wie wist wat je allemaal tegen kon komen en hoelang ze hier al waren, ze waren ook onheilspellend iets wat Shavita aantrok.

Shivu kwam uit een van de grotten gekropen. De uitgang was voor haar net groot genoeg om eruit te kunnen komen, maar daarna liep hij uit en kon je er gemakkelijk rechtop staan. In haar hand had ze een nu uitgeknipte zaklamp en aan haar riem hing een zelfgemaakt mes. Verbaasd keek ze naar het meisje dat nu voor haar zat. "Eh... hoi..." zei ze aarzelend. Normaal zocht ze nooit contact en negeerde ze iemand zo lang mogelijk, maar nu liep ze bijna tegen het meisje op en kon ze er niet echt omheen.

Ze keek op, zag een vage schim staan, aan de schim te zien en aan de stem te horen was het een meisje. "Hoi.." zei ze zacht. Tuurde naar boven om de vormen beter te kunnen onderscheiden. Ze had niet verwacht hier iemand tegen te komen, en was dus ook totaal verast en had geen tijd om echt onaardig over te komen.

Oeps, ze zat in de grot xD
----------
Shizu knipte haar zaklamp weer aan en kon het meisje nu beter zien. Even vroeg ze zich af of het meisje misschien verdwaald was, de meeste mensen gingen niet in de grotten zitten. Zelfs zij moest toegeven dat het niet de meest comfortabele plek was. Maar eigenlijk vond ze het meisje er niet uitzien als iemand die zou verdwalen. Even scheen ze omhoog en zag de van kleur veranderende stenen in het plafond. Ja, ze wist weer waar ze precies was.

New
-
Sky zat op de rotsen waar de grotten in verscholen waren. Voorzichtig strekte hij zijn vleugels, in de hoop naar beneden te kunnen vliegen. De laatste meter viel hij naar beneden, maar hij landde toch op zijn voeten, en een kleine glimlach verspreidde over zijn gezicht. Het ging niet eens heel slecht deze keer.

Er was een rots die meer op een gatenkaas leek. Uit die rots stak het bovenlijf van een jongen die lekker lag te zonnen. Zijn slangetjes lagen bijna allemaal te pitten en gingen voor de verandering allemaal glad naar beneden. Zijn slangen-onderlijf was door de rots gewikkeld waardoor het erop leek dat zijn bovenlijf gewurgd werd door een slang.

Snake was op jacht en dan is het enige wat ze meeneemt haar honger. Dat is meer dan genoeg om op jacht te gaan. Met haar giftig speeksel is ze een lopend moordwapen. HEt enige waar ze rekening mee moest houden is dat ze niemand die ook giftg was mocht bijten. En het liefst ook geen mensen maar ze wist neit echt of ze zich daar dan ook echt aan ging houden. Langzaam sloop ze de grot in en gelijk hoorde ze al iets aan het einde van de gang waar ze net in stond. Gelijk maakte ze zichzelf klaar om aan te vallen en haar tanden in het heerlijke vlees te zetten. Nee ze was geen vampier dat kickte op bloed maar haar ging het om het rauwe vlees.

Theodore hoorde iets wat niet helemaal goed klonk aan de andere kant van de grot, het klonk als iemand die zich klaar maakte om te springen en aan te vallen, om hém aan te vallen. Hij herkende dit geluid maar al te goed, hij moest ook eten. 'Ho!' riep hij naar de andere kant, het galmde in de grot en hij hoopte dat de persoon aan de andere kant ook werkelijk zou stoppen.

Snake begon hard te sissen en liep half op haar tenen met haast onhoorbare stappen naar de jongen toe. Ze hoorde zijn ademhaling, en zijn woorden galmde nog steeds door de grot heen dus ze wist precies waar hij stond. Snel dook ze naar onder schoot haar been uit zodat die tegen zijn enkels aan kwamen en dan zou hij zijn evenwicht verliezen. Daarna ging ze op hem zitten en pakte zijn handen ruw beet. En legde ze naast zijn hoofd neer.' Hmm jammer, jij gaat niet door voor eten.' Mompelde ze toen zij de jongen even wat beter bekeek. Ze sisde nog een keer naar hem.

Theodore gaf een korte maar luide kreet toen hij op de grond neerkwam, gevloerd door een meisje, leuk. Iets wat hem meteen opviel was dat hij hier met een halve slang te maken had, jammer genoeg was het niet Galileo. 'Ik noem mezelf niet graag lunch, nee.' zei hij grinnikend, hij was ooit eerder lunch genoemd, door de slangen van Galileo.

Snake ging behendig van hem af en stak haar hand naar hem uit.' Hmm jammer, anders had ik wel een hapje van je willen proberen. Maar goed ik mag sowieso geen mensen eten. Ten eerste jullie gaan niet door mijn keel heen dus dan zou ik als nog eerst mijn handen vies moeten maken en ten tweede de leiding maakt me dan echt af.' Het was bedoeld als grapje maar je hoorde duidelijk dat ze er echt van baalde.

Theodore grinnikte en stond zonder de hulp die het meisje had aangeboden op. 'Ik ben vermaakt om dat te horen, en als je iemand op zou eten, kies dan wat minder leuke mensen uit.' zei hij grappend, hij vond zichzelf dan wel geweldig, maar het klonk gewoon als een grapje.

Snake schoot in de lach,' Nee dan zou ik juist jou opeten want dat betekent dat er weer iemand uit de weg is geruimd om ervoor te zorgen dat ik de beste ben.' Het klonk ook grappend maar mensen wat was ze serieus.' Maar goed, je lijkt niet bang voor me dus dat is al je voordeel.' Ze sisde nog een keer en liet haar tanden zien.' En met wie heb ik het genoegen?'

Theodore was wel degelijk bang, maar na al die jaren wist hij angst geweldig te verbergen. 'In dat geval, ben jij de beste, madame.' zij hij grinnikend. 'Theodore, enbwi mag u dan zijn?' vroeg hij net iest té beleefd, maar als hij eenmaal "madame" had gezegd bleef hij ook in die sfeer.

Snake maakte even een kort buiginkje omdat hij haar zo'n gevoel gaf met het woordje madame,' Het is me een genoegen je te leren kennen Theodore, ik ben Alouette maar iedereen noemt me Snake wat eigenlijk ook wel heel toepasselijk is.' Ze glimlachtte lievelijk en in niks leek ze meer op dat moorddadige meisje van daarnet. Ze ging met haar hand door haar haren en ze hield haar een beetje schuin. Dit was zoals gewoonlijk één van haar vele gezichten.

Theodore grijnsde 'Ik houd het op Alouette als je het niet erg vind.' zei hij met een knipoog, dit meisje was zo snel van gedrag veranderd dat hij wel het gevoel had dat hij haar in de gaten zou moeten houden. 'Cool, nog een slangenmens. Dan ken ik er al twee.' voegde hij er aan toe, hij hield sinds kort erg veel van slangen.

Snake knikte,' Wat jij wilt, ik beloof alleen niet dat ik er altijd naar luister. Ohh je kent Galileo ook al? Of is er nog een slangenmens?' Ze wist het eigenlijk niet. Maar als hij Galileo kende dan zou ze het waarschijnlijk wel met deze jongen kunnen vinden. Dat deed ze tot nu toe toch al maar ze wilde het niet toegeven. Met een lieve glimlach draaide ze even aandachtig een rondje om theodore heen.' Hmm waarmee ben je vermengd?

Theodore knikte, 'Ik ken Galileo inderdaad, hij is altijd erg aardig, zelfs tegen iemand zo irritant als ik.' zei hij met een onbewust dromerige glimlach, hij was nog niet achter zijn gevoelens voor die slangenjongen, hij was nou eenmaal nog nooit verliefd geweest. 'Maar jij kent hem dus ook? Gezellig. En ik weet niet waarmee im vermengd ben, een onbekend roofdier met hoorns.'

Snake knikte,' Ik snap wat je bedoelt. Hij was ook aardig tegen mij alleen ik ben nou ook niet altijd de liefste.' Ze glimlachtte weer heel lief en liet haar vingers even over zijn bovenarm glijden. Het was een leuke aanraking voor haar vond ze. Maar ieder ander zou het waarschijnlijk anders opvatten.' Hmm ik vind die hoorns wel bij je passen. Het heeft iets duivel achtigs. Ik vind het wel grappig.'

Theodore knikte en keek even naar haar vingers op zijn arm, er waren niet veel mensen die hem aanraakten en zeker niet bij de eerste ontmoeting. Hij grijnsde hooghartig bij de opmerking over zijn hoorns, 'Alles staat mij goed, dat is gewoon een regel van de natuur.'

Snake trok alle twee haar wenkbrauwen op.' Hmm daar valt over te twijfelen. Ik denk dat een roze tutu jou nou niet echt ten goede komt hoor.' Ze boog zich voorover en pakte een klein steentje dat op de grond lag en keek er even naar.' Hmm ben jij giftig? Ik bedoel er zijn zo verschrikkelijk veel mensen die giftig zijn hier op het kamp.'

Theodore lachte 'Niet oordelen voor je iets gezien hebt.' zei hij met een knipoog en hij schudde zijn hoofd, 'Nee, ten minste niet dat ik weet.' zei hij vastberaden, hij verwachtt in ieder geval echt niet dat hij giftig was. 'Jij wel? Of ben je een wurgslang?' vroeg hij haar op zijn beurt.

Snake schudde haar hoofd,' Geen wurgslang dat is Galileo ik ben een echt giftige. Hier ik zal het je laten zien.' ze stopte het steentje dat ze net nog in haar handen had in haar mond en pakte een klein muisje dat langs haar heen wilde glippen. Daarna haalde ze het steentje uit haar mond en legde het op de muis die gelijk wild begon te piepen en te spartelen. Binnen no time was er een gat door de muis heen gegaan en hoorde je het steentje weer de grond raken.' Hmm niet echt lekker om te zien lijkt me.' daarna stopte ze de muis in haar mond en slikte hem zonder ook maar één keer te kauwen door.

Theodore's gezicht lichtte even op bij de naam Galileo, niet dat hij het zelf door had. 'Ouch... Het lijkt me vreselijk om giftig te zijn, ik kwam laast ook een meisje tegen wiens huid giftig was, lijkt me nog erger, niet?' zei hij met de gebruikelijke grijns.

Snake knikte,' Die heb ik ook ontmoet. Dat lijkt me inderdaad echt heel verschrikkelijk. Hmm weetje Galileo is echt heel aardig. Alleen zo verschrikkelijk onzeker.' Ze had gezien dat zijn gezicht oplichtte en ze wist eigenlijk al exact wat dat betekende maar ze moest meer bewijs hebben dus had ze het onderwerp veranderd naar hem. Dan kon ze de jongen zien reageren en horen over wat hij te zeggen had.

Theodore knikte, 'Zo zonde, maar als je gewoon brutaal bent kOmt hij wel los, gelukkig.' zei hij met een rede glimlach, 'Ik merkte wel dat er iets aan hem is wat hij niet openlijk laat merken, maar ik moet er nog achter komen wat...' zei hij half tegen zichzelf.

Snake wist het nu zeker en begon breed te glimlachen.' Je vind hem leuk.' Zei ze vrolijk en uitdagend.' Nou ik gun het jou en ik gun het hem. Jij lijkt me een aardige jongen en dat is exact wat Galileo nodig heeft.'

Theodore keek haar verward aan, 'Hoe bedoel je? Ik vind niemand leuk, ik ga solo door het leven... Maar wacht, is Galileo gay dan?' dat laatste vroeg hij haast smekend, 'Niet dat dat mij uitmaakt...' voegde hij er snel aan toe en zijn houding werd iets minder enthousiast.

Snake kreeg grote ogen.' Eeuhmm ik heb eigenlijk geen idee.' Ze wilde op haar lip gaan bijten maar ze zou gelijk haar lip kapot bijten dus deed ze dat maar niet. Ja ze wist dat hij gay was maar ze had het beloofd aan niemand te vertellen. Ohh wat kon ze zichzelf nu wel voor haar kop slaan. Ze had Galileo nog gewaarschuwd. Ze zou hem kwetsen en nu had ze iets doorverteld wat ze absoluut neit had mogen doen.