De bessenstruiken

Eerste onderwerp bericht herinnering :

Midden op een openplek in het bos staan struiken vol met lekeruitziende bessen. Er zijn bramen, bosbessen, frambozen alles wat je maar kan bedenken. Door ze mutatie zijn de bessen groter geworden maar nu zijn ze ook giftig voor mensen. Het gras rond de struiken is snel aangegroeid en het is de perfecte plekken voor slangen om te leven. De bessen zijn dan wel giftig voor mensen maar voor de meeste dieren in het bos is het echt een lekkernij!

'Aphrodite!' gilde Calypso verschrikt toen ze zag wat er met haar kat gebeurde. Zo snel als haar benen haar konden dragen rende ze naar haar kat. Aphrodite zakte door haar benen zonder dat Calypso had gezien wat er gebeurt was. 'Wat gebeurt er met haar?' verwilderd keek Calypso naar de jongen, een klein kind kon nog zien dat er wat mat de kat was. Op slag vergat Calypso al haar voornemens en woede tegen de jongen. Aphrodite was op dit moment het aller belangrijkste in haar leven, en ze zou nooit willen dat haar iets overkwam. Er sprongen tranen in haar paarse ogen en ze beet hard op haar lip om niet in tranen uit te barsten.

"Kennelijk moet ze alleen even wat eten," zei Mitchel nadat hij de kat van zich af had gegooid. Gelukkig had ze het kleine Ierse kaboutertje niet opgemerkt. "Ik zou haar maar snel meenemen naar het kamp, dan kan ze eten." HIj keek onverschillig naar de kat, haalde zijn schouders op en liep het bos in, tot de rand van de bessenstruikjes. Daar maakte hij zich er zeker van dat niemand hem zag en veranderde langzaam in een ent.

Ook al vertrouwde en geloofde Calypso de jongen niet hij zou best gelijk kunnen hebben, misschien moest Aphrodite gewoon wat eten… ‘Rustig maar lieverd’ ze aaide Aphrodite liefdevol over haar kop ‘We gaan naar het kamp en het komt allemaal goed.’ Aphrodite stond met grote moeite op, ze wist dat het niet kwam doordat ze honger had ze had vanochtend nog gejaagd maar ze liep rustig met Calypso mee naar het kamp. Pas toen ze bij het kamp aangekomen waren bedacht Calypso dat ze niet eens wist wie die jongen was, niet dat dat zo belangrijk was maar ze zou er achterkomen wat hij verborg. Als Aphrodite zich beter voelt ging ze hem zoeken.

Mitchel had als boom staan wachten totdat ze weg waren. Hij grinnikte toen hij zich bedacht dat hij niet meer was opgevallen als extra boom die er opeens was. Hij veranderde terug en liep terug naar het midden van de struikjes, waar hij weer ging liggen. Hij maakte weer een leprechaun en heelde de wondjes op zijn borst, zodat er niks meer van te zien was.

Calypso had Aphrodite te ruste gelegd in haar hut en het ging al veel beter met de kat. Nadat ze er zeker van was geweest dat er niks ernstig met haar kat aan de hand was ging Calypso de jongen weer zoeken. Zo snel zou hij niet van haar afzijn. Ze wou antwoorden en ze wou ze nu! Buiten haar hut veranderde ze zichzelf weer in een gouden Arend en vloog het luchtruim in. Eerst zou ze bij de bessenstuiken kijken of hij er nog was en anders zou ze het hele terrein afzoeken tot ze hem gevonden had. Gelukkig zat de jongen nog waar ze hem het laatste gezien had, dit scheelde haar weer een vermoeide zoektocht. Calypso vloog zo hoog mogelijk zodat ze vanaf de grond bijna niet te zien was maar zij zelf alles nog goed kon zien. Misschien zou ze zo wat kunnen ontdekken over de jongen.

Mitchel deed niks meer. Hij had een gevoel dat hij begluurd werd en dat gevoel klopte altijd bij bomen. Hij bleef gewoon liggen waar hij lag en keek haar een hoogvliegende roofvogel. Na ongeveer een paar uur, toen ze zon onderging, stond hij op en liep terug naar het kamp. Daar liep hij eerst naar zijn hut, om zich aan te kleden en ging toen naar de eetzaal.

Calypso had het gevoel dat ze dit nog dagen kon volhouden, de wil om er achter te komen wat de jongen verborg schonk haar kracht. Wat is hij saai vond ze, hij lag daar uuren en deed helemaal niks. De zon was al bijna onder en Calypso voelde de wind onder haar vleugels draaiden.Eindelijk zag ze beneden zich beweging. van een afstandje volgde ze hem in de hoop dat ze nu iets meer te weten zou kunnen komen wat hij verborg. ze kwam inderdaad wat meer over hem te weten terwijl ze hem zo volgden, ze wist nu waar zijn hut was. Calypso ging wat lager vliegen en zou hem volgen tot ze er achter kwam wat zijn geheim was of tot ze uitgeput neer zou storten.