de wc's

Er is een groot wc gebouw iets van de eetzaal vandaan. De jongens links, de meisjes rechts. Achter de wc worden er door stelletjes meestal heel wat af gezoend als ze niet al te erg veranderd zijn. De wc's zelf zijn toch redelijk netjes en schoon.

Snake leunde tegen de muur aan van de wc's. Ze stond op de scheiding tussen jongens en meisjes. Gelukkig niet achter de wc's want daar had ze al een verliefd stelletje zien verdwijnen. En hoe graag ze die even wilde pesten vond ze het geen goed idee om nu al vijanden te maken. Die zou ze gaande weg toch wel krijgen met haar trucjes en manipulaties.

'Ik ben al weg!' begon Brendon tegen het stelletje wat hem weg had gestuurd aan de andere kant van het gebouw. 'Je kan niet eens meer rustig aan komen lopen tegen woordig...' mompelde hij er echter nog achteraan. Hij was alles behalve aan het opletten op zijn omgeving en botste op tegen eeen meisje dat, zoals gewoonlijk, een stuk langer dan hem was.

Snake had de jongen wel zien aankomen lopen en hem ook horen mopperen. Dat deed haar lachen alleen ze probeerde niet te lachen want dan zag je haar tanden en haar tong. Iets waar ze normaal best trots op was maar iets zei haar dat deze jongen dat niet zo zou ervaren. Toen hij tegen haar opbotste was ze toch wel even verbaasd en hield zich gelijk vast aan de muur en pakte daarna de jongen bij zijn arm om te zorgen dat hij zijn evenwicht zou bewaren.' Gaat het?' Mompelde ze zachtjes, zorgend dat haar mond niet heel ver open hoefde. Deze jongen zag er betrouwbaar uit. Als zij nou zorgde dat hij haar aardig begon te vinden had ze volgens haar al een grote groep mensen in het kamp die haar straks aardig vonden.

Brendon keek verbaasd op naar het meisje, hij botste wel vaker tegen mensen op, maar nog nooit hdden ze zo lief gereageerd. 'Jahoor, bedankt dat je me niet liet vallen en sorry dat ik niet oplette.' zei hij werkelijk dankbaar en met een glimlach die hem er nog jonger uit deed zien, niet dat het hem wat uitmaakte, hij zag zichzelf ook een stuk of 3 jaar jonger.

Snake glimlachtte vriendelijk terug en liet hem toen weer los.' Maakt niet uit joh. Kan gebeuren dat heeft iedereen toch wel eens? No big deal.' Ze praatte nog steeds met haar mond half dicht maar haar woorden kwamen er wat zelfverzekerder uit.' En met wie heb ik het genoegen?' Haar ogen stonden vriendelijk en ze ging weer tegen de muur aan staan waardoor ze wat minder lang leek.

Het viel Brendon wel op dat het meisje haar mond niet helemaal opende, maar dat kon ook gewoon haar manier van praten zijn. Hij glimlachte nog steeds naar haar, ze was erg aardig. 'Bredon, aangenaam! En jij bent?' zei hij daarom ook heel enthousiast, hij dacht dat ze wel vrienden zouden kunnen worden, maar dat lag geheel aan haar.

Snake keek hem vrolijk aan.' Wat een leuke naam. Ik ben Alouette maar iedereen noemt me Snake.' Bij het woord Snake opende ze haar mond wat meer waardoor haar tong en tanden duidelijk te zien waren.' Ik wilde je niet laten schrikken dus hield ik mijn mond even wat gesloten.'

Bredon glimlachte 'Ach, na wat ik allemaal in het bos ben tegengekomen schrikt niets me meer af, toch bedankt.' zei hij en hij streek zijn kleren recht, die door de botsing gekreukeld waren, ergens was het zonde dat hij het nu pas zag.

Snake glimlachtte nu voluit en ze moest eerlijk toegeven dat ze teeleurgesteld was dat hij niet bang voor haar was. Maar goed ze herinnerde zichzelf eraan dat ze hem als vriend nodig had en niet als vijand. Dus haalde ze haar schouders op en zei met een vrolijke stem,' ahh voor de zeker heid deed ik het maar. Ik wilde je namelijk echt niet laten schrikken.'

Brendon had gelogen, hij zou wel degelijk geschrokken zijn van haar tanden en tong, maar als hij dat zou zeggen zou hij nog kindser overkOmen en dat wilde hij niet. Daarom glimlachte hij alleen naar haar, om zichzelf niet te verraden door de klank van zijn stem.

Snake schudde met haar hand haar pony wat door de war zodat het er wat beter uitzag en keek nmet haar blauw groene ogen recht in die van brandon en zei met een kleine glimlach,' je ziet er trouwens leuk uit. Ik vind het wel iets hebben. Niet iedereen zal je met zo'n stijl zien rondlopen.'

De altijd al licht rood gekleurde wangen van Brendon kleuren nog een bijna onzichtbaar tintje donkerder en hij glimlachte vrelegen. 'Bij mij thuis loopt iedereen zo rond, we wonen in een erg oud landhuis en willen de sfeer er graag inhouden.' zei hij en hij bekeek haar kleding ook even, 'Jij loopt er ook leuk bij!'

Snake wuifde zijn compliment weg en kon het niet laten om een klein beetje haast onzichtbaar te grijnzen over dat ze hem had laten blozen.' Nouik vind het leuk. Heb je al veel vrienden hier? Ik bedoel zelf ben ik niet zo sociaal dus echt vrienden nog nietecht maar jij misschien wel?'

Brendon schudde zijn hoofd, 'Vrienden kun je het niet noemen, maar je hebt de gewoonlijke groep die me schattig vind...' zei hij met een glimlah, ergens vond hij de aandacht die hij om zijn kindsheid kreeg geweldig, hij hield van aandacht.

Snake keek hem even van top tot teen aan.' ja ik moet ze gelijk geven je bent schattig mar je oort dit maar 1 keer van mij want ik hou niet zo van herhaling.' ze siste even op een slangen manier en glimlachtte toen vriendelijk. Het sissen kwam haast automatisch ze kon het zichzelf niet aanlern of afleren.

Brendon glimlachte 'Een enkele keer is genoeg, het wordt namenlijk ook vrij irritant na een tijdje...' legde hij uit, zijn oren bewogen altijd alle kantwn uit als hij sprak, iets waar hij niets aan kon doen.

Snake keek even geïnteresseerd naar zijn oren.' Hoor je ook beter nu?' Als hij namelijk beter hoorde kon ze hem een keer gebruiken om voor haar de wacht te houden ofzo nadat zij het bos in was gegaan. Ze moest en zou namelijk 's nachts een keer het bos uitkammen opzoek naar een uitweg.

Brendon knikte 'Soms heel handig, soms heel irritant. Nu bijvoorbeeld hoor ik alles aan de andere kan van dit huisje en dat hoeft van mij eigenlijk niet.' zei hij met een zucht, maar hij glimlachte er wel bij. 'Ben je trouwens giftig? als je iemand zou bijten, bedoel ik.'

Snake kon een kleine grinnik niet onderdrukken.' Hmm ik wil denk ik ook niet weten wat er aan de andere kant gebeurt. Maar ja ik ben giftig. Maar het is niet mijn tanden die giftig zijn maar mijn speeksel. Daarom heb ik altijd kauwgom in. Want ik kan dan wel tegen het gif. Lekker smaakt het niet.'

Brendon huiverde bij het idee. 'Lijkt me vreselijk!' zei hij naar waarheid, giftig speeksel wat ook nog eens vies smaakte. 'Ik hoop dat het ook nog genoeg voordelen heeft?' vroeg hij voorzichtig, een mutatie met alleen nadelen was oneerlijk.

Snake haalde haar schouders op,' ik weet eigenlijk niet of het echt voordelen heeft. Ik bedoel tot nu toe vind ik het niet erg om deels slang te zijn. Maar echt een voordeel ermee hebben? Ik kan mijn lichaam in wat rare bochten laten gaan maar that's it I think.'