De zandverstuiving

Snake zit in het zand, in een kuil die door de wind is uitgehold. Het is heerlijk liggen en ze was toch best blij dat ze nu even rustig kon nadenken. Ze moet opeens wel heel veel verwerken maar het ergste vind ze toch wel dat ze haar dochtertje dus nooit meer kan zien. Er stond een bedroefde uitdrukking op haar gezicht maar eigenlijk als iemand van buiten af naar haar zou kijken zou die niet bedroefd zien. Die zou er waarschijnlijk geen emotie uit halen. Haar gezicht laat namelijk haast nooit emotie's zien. Soms een hele kleine verandering. Net als deze keer. Haar mondhoeken wijzen een heel klein beetje omlaag maar zou het niet gezegd zijn dan zou het niet opgevallen zijn.

Shizu kwam de zandverstuiving opgelopen. Meteen had ze al de neiging om weer om te draaien want een windvlaag blies een lading zand in haar gezicht. Met een zwaar geirriteerde uitdrukking veegde ze het van haar gezicht. Het was een gelukje dat haar ogen het zand als het ware wegbranden. Soms was dat gif niet geheel nutteloos. Maar omdat ze die zandverstuiving op wilde en niet van plan was het op te geven omdat de wind toevallig tegen haar was liep ze door.

Snake zag het meisje al van verre aan komen lopen maar dat was ook niet zo gek als je in een kuil lag waar geen wind meer was en waar je uitzicht had op het begin van de zandverstuiving. In haar handen had ze een kladblokje en ze was een paar gedachte aan het opschijven maar toen ze het meisje zag klapte ze hem toch maar dicht en ging wat meer overeind zitten. Haar gezichtsuitdrukking werd nu echt zonder emotie en kort gleed haar hand door haar pony om die wat te fatsoeneren.

Shizu was niet erg gefocust of oplettend, haar blik was gericht op het punt waar ze van plan was heen te gaan. Zo snel mogelijk deze zandverstuiving uit. Daardoor zag ze een kuil in de buurt van een meisje niet en struikelde. Even bleef ze met gesloten ogen op haar buik liggen. "Het leven haat mij," fluisterde ze half serieus half spottend. Het was nog vervelender omdat ze normaal niet eens zo klunzig en onhandig was.

Snake zag het gebeuren en moest heel erg haar best doen om maar niet in de lach te schieten.' Het leven heeft vast geen hekel aan je.' Zei ze met een lieve stem en stak haar hand naar het meisje uit om haar overeind te helpen.' Gaat het?'

Shizu stond zelf op, het had eigenlijk niet veel met het meisje te maken, ze wilde niet geholpen worden. Met wat dan ook. Dan verwachtte mensen namelijk ook dat je ze terug hielp. "Als het niet het leven is, dan is het deze berg zand of de magie," weer klonk het half alsof ze het echt doodserieus meende en half alsof ze een grapje maakte. Zelf wist ze ook niet helemaal hoe ze het nou bedoelde.

Snake haalde haar schouders op en liet haar hand weer zakken. Haar blik gleed van het meisje af naar een punt in de verte.' wat jij wil. Misschien haat het leven je wel.' ze leunde op haar ellebogen naar achtere en sloot haar ogen even kort. Toen ze ze weer opendeed keken ze weer naar het meisje.'ik ben Snake en jij bent...?'

Shivu zag de blik van het meisje verplaatsrn, ze dacht niet dat er daar wel iets te zien zou zijn. Ze liet zelf ook vaak haar blik naar een willekeurig punt gaan. Beledigd voelde ze zich daarom niet, ze vond het zelfs bijna fijn. Afwezig draaide ze een van de rode strengen tussen haar haren om haar vinger. De dunne streng voelde koud aan, ze was de enige persoon die dat kon doen zonder meteen naar een dokter te moeten. Het gaf tegelijkertijd een triomfantelijk en neerslachtig gevoel. "Ik ben Shizu," zei ze terwijl ze het meisje even aankeek. Ze dacht dat Snake een bijnaam was, al vond ze het wel een leuke.

Snake lachte even ter uitleg van haar bijnaam breeduit en liet haar tong en tanden zien. Haar ogen versmalde ook en ze leekk net echt een slang.' echte naam is Alouette maar iedereen noemt me Snake ook voordat ik zo werd dus eigenlijk luister ik aleen naar Snake.' vroeger werd ze Snake genoemd vanwege haar vuile en valse spelletjes. Nu grotendeels om hhaar uiterlijk. Oke ze is de valse spelletjes wel blijven houden maar ze pakt het voorzichtiger aan.

Shizu's ogen werden even groot bij het zien bij de tanden en tong, maar al snel verscheen er een lichte glimlach op haar gezicht. Even kwam er een vraag in haar op maar die onderdrukte ze. Ze voelde er niets voor Snake haar zwaktes toe te vertrouwen, niemand hoefde dat te weten. " Shizu betekent stilte, maar ik denk dat jou naam toch een stuk beter bij je past," zei ze nog steeds licht glimlachend.

Snake onderdrukte een grijns en keek weer voor zich uit.' En waarom wilde je over de zandverstuiving heen? Het is nou niet een plek die zo aantrekkelijk is om er naartoe te gaan.' Ze veegde wat zand van haar benen af en keek peinzend in de verte. Ze wilde haar kladblok er weer bij pakken. Ze vond dit meisje namelijk behoorlijk on interessant. Maar goed zolang het gesprek niet over haar ging vond ze haast alles on interessant.

Shizu zei niets over dat ze er perse overheen had gewild toen de zandverstuiving had laten blijken dat die haar hier niet wilde hebben, haar koppigheid met dat soort dingen bracht wel vaker ongelukken met zich mee. "Ik ken bijna heel het bos, maar hier was ik nog nooit geweest," zei ze schouderophalend. Het was half waar en half niet. Ze was inderdaad nog nooit echt op de zandverstuiving geweest, maar was er wel al een aantal keer langsgekomen.

Snake knikte,' Kan ook. Ik kom hier wel vaker om alleen te zijn en van de stilte te genieten.' In haar hoofd zei ze achter die woorden, dus het is een hint, ga weg. Maar haar gezicht liet dat niet zien en glimlachtte vriendelijk naar Shizu.

Shizu knikte, "ik ook," eigenlijk vroeg ze zich nu af wat ze hier deed. Kon ze niet gewoon beter doorlopen als ze allebei alleen wilde zijn. Half stond ze al op, ze wilde zowiezo van deze vlakte die iets tegen haar had af. Zij glimlachte niet, misschien had ze het voor elkaar gekregen als ze haar best deed, maar dat deed ze niet. Ze probeerde mensen niet te vriend te houden.

Snake keek haar verbaasd aan. Eigenlijk was ze niet verbaasd maar eerder dolgelukkig dat hetmeisje wegging,' ahh ga je nu al? Ik heb nog geen kans gehad om je beter te leren kennen. Maar als je echt weg wilt hou ik je niet tegen. Ik spreek je vast nog wel eens.'

Shizu had het idee dat het meisje twee verschillende dingen zei, maar reageerde daar niet op. "En je rust dan," vroeg ze onschuldig. Ze voegde er nog net niet: 'ik wil je echt niet tot last zijn hoor', aan toe. Iets vertelde haar dat ze beter geen ruzie met dit meisje kon krijgen. Misschien was ze gewoon bevooroordeeld door de slangentanden en tong, maar voorkomen kon nooit kwaad.

Snake haalde haar schouders op,' ahg alleen is ook maar alleen. Ik bedoel er komt een tid dat ik iedereen hier heb op gegeten en dan heb ik een hele lange tijd om alleen te zijn.' agh wat zou snake dat graag willen. Ieder mens hier opeten. Maar helaas waren er veekl te veel mensen giftig.

Shizu trok haar wenkbrauw op toen Snake begon over mensen opeten. "Van mij mag je me opeten, ik betwijfel alleen of je dan nog aan een volgende toekomt," zei ze schouderophalend. Het was al dodelijk als mensen een dier aten dat zij gedood had met haar mes dat ze gedoopt had in haar eigen spuug, het was wel duidelijk wat de gevolgen waren als iemand haar opat.

Snake lachtte maar niet van harte. Haar zinnetje over mensen opeten moest een grapje zijn. Niet dat haar humor nou zogeweldig was maar er eek niet eens een glimlach af te kunnen bij shizu.' heel veel. Mensen zijn giftig ik ook.'

Ik snap die zin niet :S
-------------
"De jongen die ik had gekust nadat de magie begon is daarna bijna overleden," zei ze onverschillig. Alsof het haar niets kon schelen dat ze bijna iemand vermoord had. Waarom ze dit aan Snake vertelde wist ze niet, het leek bijna of ze aan het opscheppen was over haar verandering, iets dat erg bizar was.

Snake haar ogen versmalde.' Hmm jij en iemand kussen. Ik kan het toch niet echt voor me zien. Maar misschien was je voor de verandering wel anders. Misschien was je toen niet zo in jezelf.' Haar ogen gleden naar Shizu maar ze keken eigenlijk een soort van langs haar heen. Net alsof er daar iets interessanter was dan dat Shizu. Niet dat dat zo was. Zachtjes siste ze weer als een slang en hield haar hoofd een beetje schuin.

Shizu voelde zich ondanks dat ze dat soort gevoelens buiten probeerde te sluiten toch wel lichtelijk beledigd. Maar ze zorgde er voor dat dit niet te zien was. "Ik weet wel zeker dat ik voor de verandering anders was," zei ze alsof ze de belediging niet doorhad. Aarzelend beet ze op haar lip, ze wilde niets liever dan vertrekken maar voor haar voelde het dan alsof ze wegvluchtte.

Snake vond het heerlijk dat het meisje niks over haar belediging zij dat zorgde ervoor dat ze verder ging met het meisje beledigen.' Hmm jammer dat je anders was nu snap ik als er haast niemand meer met je om gaat? Ik bedoel je mag dan wel giftig zijn, dat ben ik ook en ik heb toch wel best veel vrienden.' Ze liet haar blik over het meisje gaan en kreeg een soort afkeurende blik in haar ogen. Nee ze vond het meisje niet verschrikkelijk maar die afkeurende blik zorgde er wel voor dat haar woorden wat bekrachtigd werden.

Shizu kreeg alleen maar een triomfantelijke glimlach op haar gezicht bij die belediging. Ze had er zelf expres voor gezorgd dat er niemand meer met haar om wilde gaan. En eerlijk gezegd vond ze dat best een prestatie aangezien het hele kamp erg veel samen deed. "Je denkt dat ik het erg vind dat ik geen vrienden heb?" Er zat een ongelovige en geammuseerde toon in haar stem.

Snake trok even haar wenkbrauw op dat zou niet echt opvallen want haar pony zat ervoor.' Hmm ja, verder in je leven ga je het vershcrikkelijk vinden. De eenzaamheid gaat je opvreten. Van binnenuit word je leeg. Niks meer gaat je interesseren en het enige wat je kan bedenken is waarom je geen mensen meer om je heen hebt en dat je er allemaal alleen voor hebt gezorgd. Niemand die je meer zal troosten als er iets fout gaat in je leven. Niemand die er voor je zal zijn wanneer jij het het hardst nodig hebt. Niemand die je zal liefhebben voordiegene die je bent.' Snake wist altijd mensen helemaal naar beneden te halen. Dat was ook een deel van haar gemene trucjes.

Shizu zou liegen als ze zei dat de woorden van Snake haar niets deden. Maar ze had hier al vaker over nagedacht en besloten dat het zo toch het beste was. "Ik ben niet zoals de meeste mensen, ik hoef niemand om me heen. En jij dan, je zegt dat je vrienden hebt, die geven om wie je echt bent. De indruk die ik hier van je krijg is dat je het leuk vindt om andere naar beneden te halen, niet echt een goede basis voor een vriendschap." Als Snake haar wilde beledigen mocht ze haar gang gaan, maar dan kon ze het terugkrijgen ook.

Snake haalde haar schouders op,' Ik heb vrienden maar ik zie ze neit als vrienden. Ik zie ze als mijn marieonette en ik hou van poppenspeler spelen. Ik ben het soort mens dat nieamnd nodig heeft. Jij daarin tegen. Bent haast het tegenovergestelde van mij, dat kan ik aan je zien. Jij hebt mensen om je heen nodig die er voor je zijn. Ik kan alleen maar van mezelf houden en zo zal het altijd blijven.' Haar mondhoeken krulde omhoog en ze sloot haar ogen even. Nee ze had haar dochtertje nodig, haar lieve handjes om Snake heen. Maar waarschijnlijk zou ze die nooit meer voelen. Haar mondhoeken neigde weer naar beneden maar ze hield zich groot en liet de glimlach op haar gezicht.

Shizu haalde haar schouders op, als het meisje koppig wilde volhouden dat ze beter wist wie zij was dan dat ze dat zelf wist moest ze dat zelf weten. Toch was ze ergens bang dat Snake gelijk had, dat ze mensen nodig had. Maar ze had er toch alles aan gedaan, ze zorgde voor haar eigen eten, nam geen hulp van anderen aan. Ze had niemand nodig! "Ik houd van helemaal niemand, ook niet van mezelf," zei ze terwijl ze naar Snake keek. Ze snapte niet waarom die ineens heel erg tevreden met iets leek te zijn.

Snake stond op en klapte in haar handen,' Daar is mijn bewijs. Jij houdt neit van jezelf en dat zal je op een gegeven moment de das om doen. Je hebt liefde nodig omdat jij het je zelf niet geeft. Ik geef mezelf genoeg liefde om een eeuwig heid zonder mensen te kunnen zitten. Jij waarschijnlijk nog niet eens een jaar voordat je depressief word en wie weet wat nog meer gaat doen.' Ze pakte haar tas vrolijk op en haar lieve stem was weer helemaal terug gekomen,' Ik zie je helaas vast nog wel eens een keer dus tot dan.' Daarna draaide ze zich om en ging met een heupwiegend loopje weg van het meisje vandaan.