De schroothoop

Brooke was hier eigenlijk meer per ongeluk terecht gekomen dan expres. Ze hield niet van deze plek, simpelweg door de stank die er van af kwam. En de vliegen die op het vuil afkwamen. Haar blik ging even naar de afvalhoop, het zag er echt smerig uit, was haar conclusie. Ze was blij dat ze er niks in hoefde te zoeken. Er werden vaak genoeg per ongeluk dingen in gegooid zodat iemand in de hoop mocht gaan wroeten naar zijn spullen.

Xena haten haar leven op dit moment waarom had ze nou dat stukje papier weggegooid? Ze wist van tevoren dat ze er spijt van zou krijgen en toch had ze het gedaan. Haar hand raakte iets glibberig en met een geschrokken gil trok ze hem terug. ‘Gadver gadver gadver!!’ vol afschuw schudden ze haar linkerhand om de restjes van de pasta saus er af te krijgen. De saus zat zelfs onder haar nagels. Even begon ze te twijfelen of de brief waar ze naar zocht dit wel waard was…

heh mijn berichtje is nooit gepost xD
-
Brooke keek om zich heen toen er iemand vanuit de zooi met troep begon te schreeuwen. Ze moest toegeven dat ze best wel even schrok, want ze had durven te wedden dat ze alleen geweest was. Haar blik ging direct naar het meisje in de hoop dat duidelijk wat smerigs aan haar hand had zitten. "Gaat het?" vroeg ze nog opvallend vriendelijk voor haar doen, normaal gesproken zou ze een spottende opmerking gemaakt hebben en weggelopen, gewoon omdat mensen zich niet zo moesten aanstellen, maar ze had met iedereen medelijden die in zo'n hoop moest wroeten.

Xena had nooit verwacht iemand op deze plek tegen te komen maar toch gebeurde het. Ze schaamde zich dat ze betrapt was terwel ze in deze prut zat te graaien. ‘Ziet het er naar uit dat het gaat?! Nee het gaat helemaal niet!’ met een van afschuw vertrokken gezicht veegde ze haar hand schoon aan haar broek. Ze begon moedeloos te worden, ze was nu al dik een uur bezig en ze schoot niet echt op.

Brooke haalde haar schouders op, tja ze had er waarschijnlijk toch zelf voor gekozen om in de zooi te graaien naar iets wat ze kwijt was, "Wat zoek je?" vroeg ze terwijl ze naar het afval keek wat grotendeels onherkenbaar geworden was. Ze zou het knap vinden als ze iets in deze zooi wist te vinden.

Een pluk haar was uit haar knot ontsnapt en ongeduldig duwde ze hem terug. ‘Ik ben zo stom geweest om de brief die ik van mijn broer gekregen had weg te gooien’ ze beet op haar lip om haar tranen tegen te houden want die zaten wel erg hoog. ‘Ik ben Xena trouwens’ ze stak haar hand als groet op en met haar handen in haar zij overzag ze alle zooi om haar heen.

Brooke was jaloers, dat zij nog wel een brief ontvangen had, zelf wachten ze al enkele weken op een reactie van haar kleine zusje. Okay haar zusje kon dan niet schrjven, maar wel tekenen op haar eigen kleuterachtige manier. Wist Brooke veel dat het kamp was omsingeld door het Amerikaanse leger, niet heel gek als je bedacht wat er allemaal aan de hand was. "Ehm B rooke." zei ze terwijl ze het afval bekeek. "Wanneer heb je het weggegooid dan?" vroeg ze haar ditmaal.

‘Umm’ Xena voelde hoe ze moest blozen ‘Gisteren volgens mij…’ de waarheid was dat ze niet meer wist wanneer ze de brief voor het laatste gezien had. ‘Of het was eergisteren’ ze was niet zo goed in het onthouden van dingen. Ze moest haar spullen in het vervolg maar beter opbergen als er tenminste ooit nog een brief zou komen.

"Oh dan denk ik niet dat je die nog gaat vinden." zei ze misschien wat te bot, maar het was wel zo. Het kon dus al onder twee lagen afval liggen. Niet dat er zoveel gestort werd, maar toch. "Onder al dat afval." voegde ze er al snel aan toe. "Misschien moet je een stok gebruiken, zodat je wat dieper kan?" stelde ze voor.

Met open mond keek Xena Brook aan, ‘Waarom heb ik daar niet aan gedacht?’ ze sprong van de kleine stapel en pakte de eerste stok die ze kon vinden. ‘Bedankt voor de tip hé’ Xena woelde met de stok de troep om en merkte dat dit veel sneller ging dan met haar handen. Ze schatten dat vijf a zes centimeter een dag is dus duwde ze in een keer vier centimeter van de stapel.

Brooke moest lachen om har reactie. "Ik hoop dat je hem vind." zei ze ditmaal oprecht vriendelijk. Alles was beter dan met je handen er door heen wroeten. Alhoewel ze er zelf ook niet aan gedacht zou hebben als er iets van haar tussen zou liggen.

Een paar minuten en een hoop rotzooi verder zag Xena het avondeten van gisteren. 'Ja ik hoop ook dat ik het vind anders was dit voor niks geweest...' huiverend van afschuw viste ze met de stok een vieze onderbroek van de stapel die ze snel de andere kant opgooide. 'Wat mensen toch allemaal weggooien. Het is niet normaal...' Xena schudden haar hoofd en dacht aan de toilettas die ze een paar minuten voor Brook hier aankwam gevonden had, ze had hem apart gelecht omdat ze nieuwschrierig was naar wat er nou allemaal inzat.

Galileo deed zijn best zo min mogelijk aan te raken terwijl hij voorzichtig tussen het afval manoeuvreerde. Hij was op zoek naar de gemuteerde rat die ervandoor was gegaan met zijn lunch. Hij zou het niet afpakken, maar het ging om het princiepe, hij wilde neit dat zijn eten gejat werd.

Isa liep over de schroothoop. Een paar weken geleden zou ze dat echt nooit gedaan hebben, maar nu liep ze hier echt. Voorzichtig ging ze op een oude bank zitten en pakte haar Ipod om vervolgens muziek aan te zetten. Hier kon je lekker alleen zijn en stoorde niemand je.